Een tedere en rebelse voorstelling, helemaal in ongebakken klei
Não glijdt uit en belandt in een modderplas. Grappig vindt hij dat. Hij observeert het borrelende wateroppervlak en ontdekt er lachende oogjes in. Oogjes die hem uitnodigen om de modder naar hartelust te doen kletsen en spatten, met handen en voeten.
Não! Dat mag niet!
Neen. Maar het is zo leuk …
Grote handen vatten Não bij de kraag: “Não, Não! Wat heb je nu weer uitgehaald!”
Een tedere en rebelse voorstelling, helemaal in ongebakken klei. Over een jongetje dat zijn zintuigen de kost geeft en niet bang is om zich daarbij vuil te maken. Over goesting. En over wat niet mag. Over de emoties van volwassenen ook, wanneer ze uit volle borst “nee” roepen.
In deze voorstelling wordt Portugees en Frans gesproken, maar al versta je de taal niet, je zal 't toch begrijpen.
