Werelden waarin de dingen niet meer in functie van de mens bestaan worden gecreëerd. Waarin de mens niet meer het middelpunt is, niet boven al het andere staat, maar er tussenin, op gelijke poot.
In Er rent een berg voorbij kruipen wouden over het podium, verkruimelen bergen tot stranden en danst de maan een walsje met de zee, terwijl een vierstemmig koor het geluid laat klinken van krakende rotsen en tsjilpende vogels.
Laat je meevoeren door een immens tot leven gekomen landschapsschilderij dat je laat denken op een andere tijdschaal. Van de geboorte van de maan, langs de eerste alg die aan land komt, tot het uitsterven van de mens en zelfs verder…
Plankton is het collectief van Sonja van Ojen en Hendrik Kegels. Met hun gedeelde fascinatie voor de magie van het alledaagse maken ze voorstellingen die op de grens liggen tussen objecttheater, beeldende kunst en mime. Waar fantasyschrijvers werelden scheppen met elfen en trollen, mythologiseert Plankton stopcontacten, kiezelstenen en brandblusapparaten. Op een geëngageerde manier, maar altijd met zachte hand, geeft Plankton een podium aan het niet-menselijke, de dingen die normaal niet aan het woord komen.