Over kijken en bekeken worden
Vers gaat over groeien en over al dan niet gezien zijn. Over kijken en bekeken worden en over ergens onderdeel van zijn of juist nog niet. Vers gaat over het onvermijdelijke en de onschuld, maar ook over innerlijke conflicten die lichaam en hoofd kunnen overspoelen.
De voorstelling wordt gespeeld door drie meiden van twaalf, veertien en zestien jaar. Zij verbeelden hun binnenwereld naar buiten. De toeschouwer krijgt er ongevraagd toegang tot en ziet de tal van gedachtes en gevoelens die er leven. De meiden zien het publiek ook en spreken de toeschouwers direct aan. Hoe ziet de toeschouwer deze meiden, maar vooral hoe zien die meiden ons toeschouwers?
“Welkom in mijn hoofd!
Blijft u ten alle tijden gezekerd en weg van de rand. Probeert u de voice-over vooral te negeren. Er is helaas geen nooduitgang.
Nogmaals, welkom.”
Vers is de afstudeervoorstelling van Diede Daalman voor de opleiding Theatermaker-docent bij de Academie voor Theater en Dans in Amsterdam.